Αδιαμφησβήτητα το 2024 είναι η χρονιά των πριγκιπισσών για το σύμπαν της Nintendo. Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του Princess Peach: Showtime, που όλα τα φώτα έπεσαν πάνω στην Peach με ένα παιχνίδι αποκλειστικά δικό της, έρχεται αυτή τη φορά και η σειρά της πριγκίπισσας Zelda. Το Echoes of Wisdom είναι ένα παιχνίδι που διαφοροποιείται από όλα τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, καθώς η παρουσία του Link ήταν αυτή που κυριαρχούσε. Η νέα κατεύθυνση του παιχνιδιού προσφέρει μια φρέσκια και ανανεωμένη προοπτική, προβάλλοντας την ίδια την Zelda ως έναν δυναμικό χαρακτήρα με βάθος και πλούσια αφήγηση.

Ένα παιχνίδι που οπτικά μπορεί να μπερδευτεί με το Link’s Awakening, όμως πέρα από αυτές τις ομοιότητες δεν έχει καμία σχέση και χαράζει τον δικό του ξεχωριστό δρόμο, εστιάζοντας έξυπνα πάνω στον χαρακτήρα και τις αρετές της Zelda. Μετά την τεράστια επιτυχία του Tears of the Kingdom, το Echoes of Wisdom μοιάζει σαν μια ιδανική συνέχεια για το αγαπημένο franschise. Αφήνουμε την 3rd person προοπτική και πάμε σε μια top down, με περισσότερη εστίαση στα πατροπαράδοτα κι αγαπημένα μας dungeons. Το παιχνίδι καταφέρνει να σου περνάει κάτι εντελώς καινούριο με την ζεστασιά του οικείου, σε ένα περιτύλιγμα που από τα πρώτο λεπτό νιώθεις ότι θα παίξεις κάτι μεγάλο και προφανώς όχι σε κλίμακα ή μέγεθος, αλλά σε εμπειρία. Είναι η εγγύηση ενός franschise που χτίζεται δεκαετίες και αποτελεί ορόσημο για τη βιομηχανία, καθώς εκατομμύρια κόσμος -συμπεριλαμβανομένου κι εμένα- το έχουν στην καρδιά τους. Και όντως έτσι θα συμβεί, το Echoes of Wisdom δεν πρόκειται να απογοητεύσει κανένα μέλος της οικογένειας, μιας και είναι μια εμπειρία που μπορεί να την απολαύσει ο καθένας. Η Nintendo καταφέρνει στο κλείσιμο μιας εμβληματικής γενιάς και μιας υπερπλούσιας βιβλιοθήκης να προσθέσει στο Switch ακόμα ένα διαμάντι.

Η ιστορία στο παιχνίδι μας ξεκινάει όπως κλείνει κάθε προηγούμενο του franschise. Ο Link εισέρχεται στο κάστρο με σκοπό να σώσει την πριγκίπισσα, νικώντας τον εχθρό της ιστορίας. Αυτό βέβαια θα ενεργοποιήσει μυστηριώδης πύλες που θα αρχίσουν να καταπίνουν το βασίλειο του Hyrule μαζί με τους κάτοικους του, μεταμορφώνοντας πολλούς μάλιστα σε άβουλα όντα, που δεν έχουν έλεγχο των πράξεων τους. Σε μια ύστατη προσπάθεια λίγο πριν παρασυρθεί και ο Link στην πύλη που τον παρασέρνει, καταφέρνει να ελευθερώσει την Zelda που ήταν παγιδευμένη, φυλακισμένη και θεωρείτο αγνοούμενη από το βασίλειο.

Κάπου εκεί λοιπόν ξεκινάει το δικό μας ταξίδι, με σκοπό να κατανοήσουμε τις μυστήριες και σκοτεινές πύλες και σαφώς να σώσουμε τον Link από το σκοτάδι. Στην περιπέτεια αυτή θα έχουμε την πολύτιμη βοήθεια της Tri, μιας χαριτωμένης οντότητας, που θα μας προσφέρει ένα μαγικό σκήπτρο το οποίο θα είναι το όπλο μας καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Περισσότερα σχετικά με την Tri και το σκήπτρο θα αναφέρω στη συνέχεια, καθώς αποτελούν και βασικό κομμάτι των μηχανισμών.

Σε αυτό το σύμπαν παραδόξως ο Link με τη Zelda δεν έχουν την σχέση που γνωρίζαμε ως τώρα. Ο Link ζει εκτός των τειχών του βασιλείου και δεν αποτελεί μέρος της φρουράς της πριγκίπισσας. Στο παιχνίδι ανακαλύπτουμε οπότε πτυχές και για τους δύο που μας ήταν άγνωστες μέχρι τώρα. Το παιχνίδι εισάγει επίσης και νέους χαρακτήρες στο σύμπαν του, πέρα από τους ήδη γνώριμους που έχουμε συναντήσει ανά τα χρόνια. Δε μπορώ να πω όμως ότι κάθε χαρακτήρας ή κάθε ιστορία στον κόσμο έχει το ίδιο ενδιαφέρον παρόλα αυτά. Η συνταγή στα quest δεν γνωρίζει κάποια μεγάλη άνθιση. Δεν αποτελεί κάποιο πρόβλημα ή κάτι αρνητικό, αφού τα fetch quest που θα συναντήσουμε τουλάχιστον σε ωθούν στην εξερεύνηση ενός όμορφου και γεμάτου κόσμου, που θα υπάρχει μόνιμα κάτι για να σου αποσπάσει το ενδιαφέρον. Το μικρό μου μοναδικό παράπονο όμως, είναι ότι στο παιχνίδι δε μπορείς να κάνεις πρόοδο ή να ολοκληρώσεις κάτι πριν πάρεις το quest ακόμα και αν έχεις βρει τη λύση ή φτάσει πιο νωρίς στο σημείο. Για ένα παιχνίδι που σου δίνει την απόλυτη ελευθερία, σε αυτό τον τομέα νιώθω ότι μου θέτει τους δικούς του κανόνες. Επίσης πολλές φορές οι λύσεις πρέπει να έρχονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, αυτόν που το παιχνίδι έχει ορίσει. Ίσως να φταίνε τα Breath of the Wild και Tears of the Kingdom, που μας έχουν κακομάθει σε αυτόν τον τομέα, θέτοντας σαν μοναδικό εμπόδιο τη φαντασία του παίχτη. Παρόλα αυτά δε θέλω να φαίνεται ότι το μειώνω, το παιχνίδι με έκανε να θέλω να ασχοληθώ με κάθε quest και κάθε dungeon που έπεφτε στην αντίληψη μου, κάτι που σίγουρα αποτελεί νίκη για αυτό, καθώς στο θέμα ροής της ιστορίας και εξέλιξης παίρνει άριστα. Σε θέμα δυσκολίας το παιχνίδι από μόνο του είναι στο Normal το οποίο θεωρώ είναι και ιδανικό, αλλά για τους πιο hardcore και τους λάτρεις της πρόκλησης, υπάρχει και το Hero Mode που κάνει σαφώς τα πράγματα πιο απαιτητικά. Αυτό σημαίνει ότι οι εχθροί είναι πιο δύσκολοι και ότι χάνουμε διπλό αριθμό καρδιών σε κάθε χτύπημα. Η απόφαση είναι καθαρά δική σας.

Σχεδιαστικά είναι πανέμορφο, χαριτωμένο και πολύχρωμο. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι καλοσχεδιασμένα και ξεχωριστά. Φαίνεται ότι έχει γίνει πολύ δουλειά από το στούντιο της Grezzo, που είχε αναλάβει μεταξύ άλλων και το remake του Link’s Awakening, εξού και οι οπτικές ομοιότητες. Οπότε παίρνοντας μια ήδη πετυχημένη συνταγή και κάνοντας απλά μερικές μικρές παρεμβάσεις, καταλαβαίνουμε ότι το αποτέλεσμα θα ήταν όντως πετυχημένο. Για όλα τα εφέ και visuals φυσικά ισχύει το ίδιο. Είναι με τέτοιο τρόπο δομημένο ώστε να είναι αρκετά φιλικό και χαριτωμένο στο παιδικό μάτι, αλλά να το ξεχωρίζει από την κατηγορία αυτή. Σίγουρα ο παράγοντας υποκειμενικότητα παίζει σοβαρό ρόλο σε αυτό, αλλά από τη δική μου μεριά, οπτικά σε όλο το φάσμα του καταφέρνει να κερδίσει ηλικιακά το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας. O ήχος και η μουσική του είναι επίσης σε άλλο επίπεδο. Τα κλασσικά κομμάτια της σειράς ενορχηστρωμένα και διαφοροποιημένα, ντύνουν πανέμορφα τα επίπεδα του παιχνιδιού. Ένα ακόμα φάσμα του τίτλου που εξυψώνει κι άλλο την συνολική εμπειρία.

Θα ήθελα να σταθούμε τώρα στην μόνιμη συντροφιά μας στο παιχνίδι, όπου αποτελεί και τη μεγαλύτερη καινοτομία του, την Tri. Την συναντάμε αρκετά νωρίς στο παιχνίδι, με την προέλευση της να εκπνέει ένα μυστήριο. Η άκρως φιλική της φύση πάντως μας κάνει ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι θα αποτελεί σημαντικό σύμμαχο στους σκοπούς μας. Μέσω της Tri και της μαγική ράβδου που προσφέρει στη Zelda, έχουμε όλους τους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Ξεκινώντας με τη ράβδο που είναι και το πιο διασκεδαστικό κομμάτι των μηχανισμών, μπορούμε να δημιουργήσουμε αντίγραφα (το παιχνίδι χρησιμοποιεί την ορολογία echoes) από αντικείμενα και εχθρούς ανά τον κόσμο. Τους εχθρούς πρέπει πρώτα να τους νικήσουμε στη μάχη ώστε να μπορέσουμε να τους αποκτήσουμε σαν echoes, ενώ τα αντικείμενα οποιαδήποτε στιγμή εφόσον τα συναντήσουμε. Η λίστα είναι πραγματικά τεράστια και ο συνολικός αριθμός σταματάει στα 127 echoes. Μπορούμε να φτιάξουμε από κρεβάτια και δέντρα, μέχρι σύννεφα και ιπτάμενα πλακίδια. Σαφώς έχουμε ένα όριο στο πόσα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ταυτόχρονα, το οποίο εξαρτάται από τις δυνάμεις της Tri, που όσο το παιχνίδι προχωράει, αναβαθμίζονται.

Το παιχνίδι μας καλεί να βάλλουμε τη φαντασία μας να δουλέψει και πολλές φoρές έξω από τα συνηθισμένα. Έχοντας όμως έναν τόσο μεγάλο κατάλογο από επιλογές η μεγαλύτερη απορία που δημιουργείται, είναι το πως χρησιμοποιούνται στην πράξη και πόσο άνετη είναι η εναλλαγή τους. Η βασικότερη διαπίστωση είναι πως το παιχνίδι σίγουρα θα μπορούσε στο μενού των echoes να ήταν πολύ πιο εύχρηστο. Υπάρχουν μερικά βασικά φίλτρα ώστε να εμφανίζονται πιο μπροστά τα echoes τις αρεσκείας σας βάση συχνότητας ή πότε μαθεύτηκαν τελευταία, αλλά επειδή το gameplay του είναι συνεχώς μεταβαλλόμενο και χρειάζεται να χρησιμοποιείς διάφορα echoes δεν αρκεί αυτό. Αποτελείται όλο από μια τεράστια μπάρα που πρέπει να κάνεις scroll ώστε να βρεις αυτό που χρειάζεσαι. Ενώ ο χρόνος παγώνει όσο ψάχνουμε, νιώθω ότι περνάω περισσότερο χρόνο από όσο θα έπρεπε, σε ένα μενού ψάχνοντας κάτι. Χαλάει μερικές φορές την ροή της μάχης και την εμπειρία, καθώς υπήρξαν στιγμές που από κεκτημένη ταχύτητα προσπέρασα αυτό που έψαχνα. Η εμπειρία με τον καινούριο αυτό μηχανισμό όμως είναι παραπάνω από ευχάριστη στα χέρια, γιατί εκτός από το να υλοποιείται μια ιδέα και να δουλεύει και πρακτικά, προσφέρει επίσης μεγάλη ικανοποίηση.

Πέρα από τα echoes, μπορούμε να δώσουμε και στην Tri μερικές εντολές όπως για παράδειγμα να προσκολλάται σε αντικείμενα ή να τα μετακινεί εάν αποτελούν εμπόδιο. Όλα έχουν την χρησιμότητα τους και εμπλουτίζουν περαιτέρω το gameplay. Ένας ακόμα μηχανισμός που προσφέρει το παιχνίδι είναι και το melee combat, με έναν τρόπο που δε θα ήθελα να τον μαρτυρήσω για να μη χαλάσω τον παράγοντα της έκπληξης. Είναι παροδικός παρόλα αυτά, κρατάει μερικά δευτερόλεπτα και προσθέτει επίσης τον τομέα της στρατηγικής. Γενικά όμως μου αρέσει αρκετά που η Nintendo δεν αφήνει την Zelda να “λερώσει” τα χέρια της. Είναι μια πριγκίπισσα και δουλεύουν οι υπόλοιποι για εκείνη, ενώ εκείνη κρατάει την απόσταση της. Εκείνη προσφέρει την σοφία της (όπως αναφέρει και ο τίτλος), δίνοντας λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το βασίλειο. Το πάει κι ένα βήμα παραπέρα, βάζοντας τους εχθρούς να παλέψουν μεταξύ τους (μέσω των echoes). Μεγαλοφυές και ταιριαστό, με κέρδισε. Τέλος, το παιχνίδι διαθέτει και fast traveling μέσω αγαλμάτων που συναντάμε τακτικά στον χάρτη και ενεργοποιώντας τα μπορούμε να τηλεμεταφερθούμε σε αυτά. Καλοδεχούμενα, γιατί κάνουν το ταξίδι μας πιο εύκολο και μας γλιτώνουν από αρκετό χρόνο και back tracking.

Το παιχνίδι δοκιμάστηκε και ολοκληρώθηκε στην OLED έκδοση του Nintendo Switch. Το μεγαλύτερο του κομμάτι για να είμαι ειλικρινής το πέρασα σε τηλεόραση, αλλά για τις ανάγκες του review αφιέρωσα και αρκετό χρόνο και σε hadheld, για να βεβαιωθώ ότι τρέχει και φαίνεται το ίδιο. Τα πανέμορφα χρώματα του παιχνιδιού προφανώς αναδεικνύονται στην OLED οθόνη της κονσόλας και αφού δεν υπάρχει κάποιο απαιτητικό gameplay, το handheld είναι εξίσου μια πολύ καλή επιλογή. Όποια και αν είναι η προτίμηση σας είμαι σίγουρος ότι θα το απολαύσετε το ίδιο, χωρίς να χάσετε απολύτως τίποτα από την εμπειρία.

Τεχνικά τώρα, το παιχνίδι αντιμετωπίζει κάποια μικροπροβληματάκια απόδοσης. Το βασικότερο είναι κυρίως στον ανοιχτό κόσμο που το framerate συχνά δεν είναι σταθερό. Δεν είναι σε μεγάλο βαθμό, αλλά είναι σίγουρα αρκετό ώστε να παρατηρείται και να είναι άξιο αναφοράς. Από εκεί και πέρα δεν συνάντησα το παραμικρό ψεγάδι. Η ανταπόκριση του χαρακτήρα είναι ομαλή και δεν υπέπεσε το παραμικρό bug στην αντίληψή μου. Ο κόσμος του είναι φορτωμένος με πράγματα και μοιάζει ζωντανός και δραστήριος. Δεν υπάρχει σημείο στον χάρτη που θα είναι άδειο, κάτι που μαρτυράει τον καλό του σχεδιασμό. Αυτός είναι κι ένας λόγος που έχω αναφερθεί στο παρελθόν, ότι δεν μου αρέσει να βλέπω σαν δικαιολογία σε παιχνίδια που δε τρέχουν σωστά στο Switch, την ηλικία του hardware. Είναι μία ακόμα απόδειξη ότι θα πρέπει και οι developer να θέλουν να ασχοληθούν ώστε να παραδώσουν ένα ολοκληρωμένο πακέτο.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι κάτι που ξεχωρίζει ένα πολύ καλό παιχνίδι από ένα σπουδαίο, είναι πάντα οι λεπτομέρειες. Οι δημιουργοί να προσφέρουν το κάτι παραπάνω στο παιχνίδι τους. Κάτι που δεν υπήρχε κανένας λόγος να έχει μπει, ή κάτι που κανείς δε θα παρατηρούσε ακόμα και αν δεν υπήρχε, να έχει προστεθεί επειδή αποτελεί το μεράκι και την αγάπη του δημιουργού. Αν θα μπορούσα να το θέσω σαν σύγκριση, θα ήταν ακριβώς σαν το φαΐ της μαμάς σε σχέση με του εστιατορίου. Είναι διαφορετικό από πολλές απόψεις, έχει αυτή τη ζεστασιά και την σιγουριά, που ακόμα και ας μην είναι τέλειο, όλες οι συνθήκες γύρω του σε κάνουν να το ξεχωρίζεις κάθε φορά. Αυτό τον αέρα έχει αποκτήσει το franschise του The Legend of Zelda όλα αυτά τα χρόνια μέσα μου. Είμαι σίγουρος, ότι αυτός ο τίτλος θα έχει την στάμπα εγγύησης καλού παιχνιδιού και ότι θα συνοδεύεται με κάτι σπουδαίο, με όποια προσέγγιση και να διαλέξει να προχωρήσει στο παρόν και το μέλλον.

Για όλους αυτούς τους λόγους το The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom είναι ένα παιχνίδι που χωράει σε κάθε βιβλιοθήκη. Ένα παιχνίδι που σαν γονιός θα το εκτιμήσετε, γιατί θα βάλει τα παιδιά στη διαδικασία της σκέψης, να αναπτυχθεί η λογική και να εγείρει την φαντασία. Ένας τίτλος “παιδική χαρά” για τους μικρούς και μια ευφάνταστη εμπειρία για τους μεγάλους. Καταφέρνει να πάει την κλασσική old school συνταγή αρκετά βήματα παραπάνω και να τη συνδυάσει με σύγχρονους μηχανισμούς και στοιχεία από τα δύο προηγούμενα πετυχημένα παιχνίδια του franschise, Breath of the Wild και Tears of the Kingdom. Οι fans της σειράς έχουν το δικαίωμα να χαμογελούν από υπερηφάνεια και ικανοποίηση για την διαχρονικά φανταστική δουλειά που γίνεται στη σειρά, γνωρίζοντας ότι είναι σε ασφαλή χέρια.