Με τη νέα σειρά άρθρων Gaming Time Machine που έχουμε σκοπό να ετοιμάσουμε για εσάς, θα αναπολήσουμε μαζί παιχνίδια σταθμούς της βιομηχανίας, ανεξαρτήτου κονσόλας, πλατφόρμας ή χρονολογίας και θα σας παραθέτουμε γεγονότα που πολύ πιθανό δε γνωρίζατε, καθώς επίσης και μικρές ιστορίες γύρω από το εκάστοτε παιχνίδι.
Νομίζω πως αυτή η σειρά οφείλει να ξεκινήσει με έναν από τους πιο ιδιαίτερους, αναγνωρίσιμους κι έναν εκ των αγαπημένων μου προσωπικά developers στην ιστορία του gaming. Σήμερα θα μιλήσουμε λοιπόν για το Metal Gear Solid του 1998 από τον Hideo Kojima. Δεν ξέρω αν περιμένετε από έμενα για να μάθετε το πόσο σπουδαίος developer είναι για τη βιομηχανία ο Hideo Kojima, αλλά μία μικρή ματιά στο βιογραφικό του αρκεί να σας πείσει. Ένα μικρό παράδειγμα για την απήχηση του, είναι το γεγονός πως έχει βραβευτεί δύο φορές με ρεκόρ Guinness, καθώς είναι ο σχεδιαστής παιχνιδιών με τους περισσότερους ακόλουθους σε Twitter και Instagram.
To 1986 λοιπόν ένας άνδρας με το όνομα Hideo Kojima αναλαμβάνει στην εταιρία Konami χρέη σχεδιαστή και οργανωτή. Δεν είχε ξεκινήσει ιδιαίτερα θερμά η σχέση μεταξύ τους, καθώς η Konami δεν πίστευε τόσο στο ταλέντο του και δεν έδινε ιδιαίτερη αξία στις ιδέες του. Όταν αρχικά εκείνος έλαβε από την εταιρία εντολές να δημιουργήσει ένα πολεμικό shooter παιχνίδι, εκείνος αντί να δώσει έμφαση στη μάχη, επικεντρώθηκε κυρίως στο stealth.
Όπως πολύ σωστά φαντάζεστε, αυτό δεν ενθουσίασε την Konami, αφού θεώρησε το concept βαρετό και τον αποθάρρυνε να συνεχίσει. Ο επίσης ψύχραιμος ο Hideo Kojima σκέφτηκε να παραιτηθεί αρκετές φορές, κάτι όμως που απετράπη χάρη σε μερικούς ανώτερους του και ορισμένους συναδέλφους του. Το παιχνίδι αρχικά είχε την ονομασία Intruder και έπειτα από ορισμένο καιρό στα χέρια συναδέλφων του, διαπίστωσαν πως ένας action stealth τίτλος είναι εν τέλη αρκετά διασκεδαστικός.
Το παιχνίδι επικεντρωνόταν σε έναν καλά εκπαιδευμένο στρατιώτη με το όνομα Solid Snake. Σκοπός του ήταν να εισβάλει κρυφά σε μια εχθρική περιοχή ώστε να καταστρέψει ένα πολύ επικίνδυνο όπλο, το Metal Gear. Κάπως έτσι οπότε έχουμε και το όνομα του παιχνιδιού. Ο τίτλος κυκλοφόρησε για το σύστημα MSX2 το 1987 για την Ευρώπη και την Ιαπωνία ενώ ένα χρόνο αργότερα ήρθε για το NES στην Αμερική.
Προφανώς και το παιχνίδι σάρωσε μιας και ήταν από τα πρώτα stealth παιχνίδια μέχρι τότε κάνοντας την Konami να ζητάει και sequel του παιχνιδιού. Η βιασύνη της έφερε το Snake Revenge, έναν τίτλο που δεν είχε εργαστεί ο Hideo Kojima, κάτι που τον ώθησε να εργαστεί μονός του, στο δικό του sequel το Metal Gear 2 – Solid Snake, το οποίο και αναγνωρίζεται από την κοινότητα ως πραγματικός διάδοχος του πρώτου παιχνιδιού.
Η επιτυχία της σειράς τον έκανε να ασχοληθεί και με τρίτο παιχνίδι, το Metal Gear 3. Αρχικά ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει για το 3DO, αλλά αναγνωρίζοντας την όχι και τόσο δυνατή παρουσία της κονσόλας, αποφασίστηκε να κυκλοφορήσει για τη νέα και πιο δυνατή κονσόλα, το Playstation 1. Έτσι το 1998 παραλαμβάνουμε το Metal Gear Solid. Το όνομα της σειράς θα παραμείνει ακάθεκτο έως και σήμερα έχοντας πουλήσει συνολικά πάνω από 60 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, κάνοντας τη μία από τις πιο πετυχημένες σειρές βιντεοπαιχνιδιών στην ιστορία.
Όταν κυκλοφόρησε το πρώτο παιχνίδι, οι περισσότεροι ίσως ήμασταν μικροί (ακόμα και αγέννητοι), οπότε δεν ξεψαχνίζαμε τα παιχνίδια για μυστικά και ούτε καταλαβαίναμε απολύτως τα πάντα. Πιο πολύ όσο θυμάμαι εγώ τον εαυτό μου, είχα ενθουσιαστεί με τον “badass” στρατιώτη που πέρναγε απαρατήρητος και μπορούσε να ξεγλιστράει από τους κακούς και άμα χρειαστεί ήταν και αρκετά ικανός να τους νικήσει όλους σε ανοιχτή μάχη. Το παιχνίδι όμως κρύβει πάρα πολλά μυστικά που ακόμα και όσοι το έχουμε παίξει δεκάδες φορές, δεν είχαμε ιδέα ότι υπήρχαν.
Θα ξεκινήσω με ένα από τα αγαπημένα μου. Μου άρεσε πολύ η αλληλεπίδραση που είχαμε με τη Meryl. Για τους ψαγμένους πιτσιρίκους της εποχής που αγόραζαν περιοδικά ή οδηγούς, θα γνωρίζετε ότι υπάρχει τρόπος να τη δούμε χωρίς παντελόνι. Αυτό συνέβαινε όταν τη βρίσκαμε μεταμφιεσμένη σαν στρατιώτη και την ακολουθούσαμε γρήγορα στις γυναικείες τουαλέτες. Το επόμενο cutscene θα την έδειχνε χωρίς παντελόνι εφόσον δεν είχε προλάβει ουσιαστικά να αλλάξει. Όταν λοιπόν στο τέλος του cutscene την κοιτάμε επίμονα σε πρώτο πρόσωπο, κοκκινίζει συνεχώς και τη φέρνουμε σε αμήχανη θέση. Νομίζω αξίζει να σημειώσω, ότι αν αργούσαμε λίγο να την ακολουθήσουμε, το cutscene θα την έδειχνε κανονικά ντυμένη, αφού θα είχε τον χρόνο να αλλάξει.
Όσο σκέφτομαι ότι μιλάμε για παιχνίδι του 1998 και το πόσο μπροστά ήταν για την εποχή του, με συναρπάζει ακόμα. Κλείνω την όποια παρένθεση άνοιξα λοιπόν και συνεχίζω με το τι θα λέγατε ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να δείτε τη Meryl χωρίς παντελόνι;
Σχετικά νωρίς στο παιχνίδι, θα σερνόμαστε μέσα σε άξονες εξαερισμού. Κοιτώντας κάτω, μπορούμε να δούμε τη Meryl να κάνει γυμναστική. Αν βγούμε έξω από τον άξονα και επιστρέψουμε πάλι πίσω, η Meryl κάθε φορά θα κάνει διαφορετική άσκηση. Τη 4η φορά που θα επιστρέψουμε όμως, θα γυμνάζεται χωρίς παντελόνι. Ζεστάθηκε τόση ώρα.
Αρκετά σας ταλαιπώρησα όμως με τη Meryl και συνεχίζω με υπόλοιπα στοιχεία γύρω από το παιχνίδι.
Οι πιο πολλοί λογικά από εμάς θα έχουμε παίξει το παιχνίδι σε κανονικές στερεοφωνικές τηλεοράσεις. Σίγουρα όμως θα υπήρχαν και μερικοί που θα έχουν παίξει το Metal Gear Solid σε κάποια παλιά ξεχασμένη τηλεόραση στο χωριό, που το πιο πιθανό να ήταν και μονοφωνική. Το παιχνίδι λοιπόν ασκεί στον παίχτη ένα είδος bulling που το παίζουμε σε τέτοια τηλεόραση. Η σειρά Metal Gear Solid γενικά αρέσκεται στο να σπάει τον τέταρτο τοίχο και απευθύνεται συχνά απευθείας στον παίχτη. Σε μία αποστολή λοιπόν που πρέπει να εντοπίσουμε μέσω των ηχείων της τηλεόρασης από που έρχεται ένα ελικόπτερο, εάν δεν έχουμε στέρεο ηχεία, το παιχνίδι μπορεί να το εντοπίσει και η Naomi, η Mei Ling και ο στρατηγός Campell μας κάνουν να νιώσουμε λίγο… παλαιολιθικοί στον ασύρματο.
Συνεχίζοντας με ακόμα ένα παράδειγμά σχετικά με το πως το παιχνίδι παίζει με τον τέταρτο τοίχο θα σας φέρω σε ένα χαρακτηριστικό boss του παιχνιδιού, τον Psycho Mantis. Εκείνος λοιπόν αναφέρει πως μπορεί να διαβάσει τη σκέψη μας και το παρελθόν μας. Έπειτα, όντως το αποδεικνύει και μας παραθέτει τίτλους που έχουμε παίξει και τι είδους παιχνίδια μας αρέσουν. Αρκετά τρομακτικό και κάπως ψαρωτικό, ειδικά για τα τότε πιτσιρίκια που δεν ήμασταν γνώριμοι με τον όρο “συλλογή δεδομένων”. Αυτό που πραγματικά κάνει το παιχνίδι δηλαδή, είναι να διαβάζει τη memory card μας και να αναγνωρίζει ό,τι παιχνίδι της Konami έχουμε παίξει και να μας το παραθέτει. Στη συνέχεια βγάζει ένα γενικότερο νόημα στο τι παιχνίδια μας αρέσει να παίζουμε. Παιχνίδι του 1998. Πριν από 26 χρόνια. Προσπαθώ κι εγώ να το εμπεδώσω μαζί σας.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν το Solid Snake είναι πραγματικό όνομα; Οι hardcore fans είμαι σίγουρος ότι θα το ξέρετε ήδη καθώς το θέμα βρίσκεται στα SOS. Για όσους δεν το γνωρίζουν, το πραγματικό όνομα του Solid Snake είναι David ή Dave όπως προτιμάει, το οποίο και μαθαίνουμε στο τέλος του παιχνιδιού όταν φεύγει με τη Meryl.
Παρόλα αυτά υπάρχει κι ένας μύθος γύρω από την έμπνευση του ονόματος. Ο ηθοποιός που δίνει τη φωνή του στον Snake τυχαίνει να είναι και συνονόματος του, ο David Hayter. Ενώ θα μπορούσε να ταιριάζει στο ύφος του παιχνιδιού, πρόκειται απλά για μια χαριτωμένη συνωνυμία, αφού το σενάριο του παιχνιδιού είχε γραφτεί αρκετά πριν δοθεί στους voice actors. Υπάρχουν όμως αρκετές θεωρίες από την κοινότητα και τα forum που απλά παραμένουν φήμες. Αν ήθελα να σας παραθέσω μια προσωπική αγαπημένη ή επικρατέστερη θα ήταν εκείνη που το θέλει να είναι εμπνευσμένη από τον βασιλιά Δαβίδ. Ναι, εκείνον που σκότωσε τον Γολιάθ. Είναι ίσως η τέλεια παρομοίωση σχετικά με την αποστολή του Snake να εξολοθρεύσει ένα πανίσχυρο όπλο.
Για τελευταίο fact σας άφησα ένα επίσης λίγο σκοτεινό. Το Metal Gear Solid είναι στοιχειωμένο. Ναι, αυτό ακριβώς. Κατά τη διάρκεια όλο του πρώτου σας playthrough σε όλο τον κόσμο βρίσκονται φαντάσματα. Ακόμα πιο συγκεκριμένα, όχι τυχαία φαντάσματα, αλλά των ίδιων των developers του παιχνιδιού. Ακόμα και του Hideo Kojima. Στο παιχνίδι λοιπόν βρίσκεται κρυμμένη μια κάμερα, αν τη βρείτε, τερματίσετε το πρώτο playthrough και ξεκινήσετε το επόμενο, είστε έτοιμοι για κυνήγι φαντασμάτων. Υπάρχουν 42 φαντάσματα να βρείτε με το σωστό κλικ στο σωστό σημείο.
Υπάρχουν βέβαια πάρα πολλά ακόμα που θα μπορούσα να σας παραθέσω, απλά κράτησα τα προσωπικά αγαπημένα και τα κατ’ εμέ πιο ενδιαφέροντα. Σκοπός μου μέσα από αυτή τη σειρά άρθρων είναι να ξύσω λίγο τη νοσταλγία στους πιτσιρίκους των 90s και να μάθουν οι νεότεροι gamers για μερικά παιχνίδια που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία με χρυσά γράμματα στη βιομηχανία.
Μαζί λοιπόν θα κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο σε τίτλους που αγαπήθηκαν και θα μάθουμε γιατί όντως είναι ξεχωριστοί.
Ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μας στο πρώτο αυτό ταξίδι. Οι δικές σας προτάσεις για μελλοντικά παιχνίδια είναι επίσης παραπάνω από ευπρόσδεκτες. Μέχρι το επόμενο Gaming Time Machine.
