
Όταν έχεις πίσω σου τη βαριά παρακαταθήκη της σειράς Metro, η πρώτη σου ανεξάρτητη απόπειρα δεν μπορεί να περάσει αδιάφορη. Το La Quimera, το νέο project της ουκρανικής Reburn Studios – μιας ομάδας που αποτελείται από πρώην βασικά μέλη της 4A Games αφήνει πίσω του τον ρωσικό μεταποκαλυπτικό τρόμο και ταξιδεύει σε ένα φουτουριστικό σκηνικό που ακροβατεί ανάμεσα στην παρακμή και την τεχνολογική υπερβολή. H Reburn υιοθετεί μια νέα θεματική και οδεύει προς κάτι εντελώς διαφορετικό, μια φιλόδοξη προσπάθεια για ένα εκρηκτικό sci-fi FPS με cyberpunk αισθητική, πλούσια δράση και αφήγηση.
Το preview βασίζεται σε πρώιμη δοκιμή του παιχνιδιού, το οποίο βρίσκεται σε Early Access για PC. Από τα πρώτα λεπτά, είναι εμφανές ότι έχουμε να κάνουμε με μια εμπειρία που θέλει να ξεχωρίσει. Η έμπνευση είναι ξεκάθαρη και αντλείται από τα Crysis, Titanfall και Bright Memory, ακόμα και στοιχεία από Deus Ex ή Ghostrunner. H γρήγορη δράση, τα στιλάτα animations και οι υπερφυσικές δυνάμεις δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που ενθουσιάζει, ειδικά σε μια εποχή όπου τα καθαρόαιμα sci-fi FPS με αφηγηματικό βάθος είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Όμως η αλήθεια είναι ότι, παρά τη δυνατή πρώτη εντύπωση, η εκτέλεση απέχει ακόμα αρκετά από τις φιλοδοξίες της.
Ο τεχνικός τομέας είναι, δυστυχώς, το πιο αδύναμο σημείο του παιχνιδιού. Η μηχανή γραφικών που χρησιμοποιεί η Reburn είναι η Unreal Engine 4, και παρόλο της ηλικίας της υποστηρίζει εντυπωσιακά οπτικά εφέ και δυναμικό φωτισμό, αλλά το παιχνίδι είναι γεμάτο από προβλήματα. Η A.I. των εχθρών είναι κακή, το pathfinding προβληματικό, ενώ συναντάμε συχνά ghosting, λάθη στα collisions και glitches που μπορούν να καταστρέψουν κομμάτια της εμπειρίας. Το lip sync είναι εκτός συγχρονισμού, και ορισμένα animations χρειάζονται αναμόρφωση. Όλα αυτά συνθέτουν μια εμπειρία που, ενώ δείχνει τι θα μπορούσε να γίνει, σε προσγειώνει απότομα με κάθε bug που εμφανίζεται.
Η μάχη, όμως, είναι το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι. Το gunplay το βρήκα ικανοποιητικό, με στιβαρή αίσθηση στα όπλα, καλό feedback και εναλλαγές ρυθμού που κρατούν το ενδιαφέρον. Η χρήση ειδικών ικανοτήτων σε συνδυασμό με stealth επιλογές και κάλυψη θυμίζει Crysis, ενώ η ταχύτητα στην κίνηση φέρνει στο μυαλό κάτι από Titanfall χωρίς όμως την αίσθηση ροής να είναι ακόμα ολοκληρωμένη. Είναι εμφανές πως υπάρχει βάθος στους μηχανισμούς, αλλά η συνολική ισορροπία λείπει. Οι ιδέες είναι εκεί αυτό που λείπει είναι η συνδετική ουσία.
Το μεγαλύτερο στοίχημα του La Quimera, όμως, δεν είναι η μάχη αλλά η αφήγηση. Η Reburn επενδύει έντονα στο storytelling. Η ιστορία είναι μυστηριώδης, με διάσπαρτα στοιχεία που χτίζουν ένα ενδιαφέρον σύμπαν γεμάτο συνωμοσίες και τεχνολογική παρακμή. Η αφήγηση θυμίζει περισσότερο σινεμά παρά κλασικό FPS κάτι που αποτυπώνεται και στις σκηνοθετημένες σκηνές δράσης, οι οποίες ξεχωρίζουν, ακόμη κι αν τεχνικά δεν είναι πάντα άρτιες.
Αισθητικά, το παιχνίδι είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό στο είδος του. Το level design ξεχωρίζει, με διαδρομές που δίνουν ελευθερία κινήσεων και φόντα που δημιουργούν ατμόσφαιρα. Από τις πυκνές φαβέλες μέχρι τα φουτουριστικά complexes, αλλά και συντρίμμια του παρελθόντος ο κόσμος του La Quimera μοιάζει ζωντανός και πολυεπίπεδος. Η μουσική είναι σκοτεινή, με έντονα synths, ενώ το ambient sound design ενισχύει την ένταση ακόμη και αν κάποιες λεπτομέρειες, όπως το mix των φωνών ή ο συγχρονισμός τους, κρύβουν αστοχίες.
Το παιχνίδι δοκιμάστηκε σε ένα high-end σύστημα και οπτικά ήταν το κάτι άλλο. Ο χειρισμός είναι ευχάριστος τόσο σε keyboard/mouse όσο και με controller με μεγαλύτερη προτίμηση στο δεύτερο.
Το La Quimera δείχνει να έχει όραμα, αισθητική και ταυτότητα, κάτι που δεν συναντάς εύκολα σε νέα FPS. Είναι ατμοσφαιρικό, εντυπωσιακό σε στιγμές, και σίγουρα μια ξεχωριστή προσθήκη στο είδος ειδικά αν προτιμάς αφήγηση και πιο cinematic εμπειρίες. Όμως, αυτή τη στιγμή, χρειάζεται μεγάλη τεχνική δουλειά και αναθεώρηση βασικών συστημάτων. Οι βάσεις υπάρχουν, έχει ένα ενδιαφέρον σενάριο, στιβαρό και satisfying gunplay, κινηματογραφική αίσθηση και μια cyberpunk ατμόσφαιρα που το κάνει να ξεχωρίζει από το σωρό.
Όλο αυτό το διάστημα το παιχνίδι λαμβάνει συνεχώς patches κάτι που δείχνει πως το studio νοιάζεται και φροντίζει το παιχνίδι του. Αν η Reburn καταφέρει να αξιοποιήσει την παρακαταθήκη της και να φέρει την ποιότητα του Metro σε αυτό το νέο είδος, τότε ίσως μιλάμε για κάτι πολύ ξεχωριστό. Προς το παρόν, κρατάμε την ελπίδα.