#Blud

Μια διαφορετική εμπειρία στα κινούμενα σχέδια

Το #BLUD βρίσκει επιτέλους τον ταλαιπωρημένο δρόμο του έπειτα από πολλά χρόνια που είχε ανακοινωθεί και βρισκόταν υπό ανάπτυξη από την Exit 73 Studios και τη Humble Games. Μία Exit 73 Studios που είναι αρκετά γνωστή για τη δουλειά της σε τέτοιου είδους αισθητικές και project στον κόσμο των κινούμενων σχεδίων. Το #BLUD δεν αποτελεί καμία εξαίρεση στη δουλειά της και είναι εμπνευσμένο από τα παλιά αγαπημένα μας κινούμενα σχέδια του Cartoon Network όπως τα Power Puff Girls, Dexter’s Laboratory, Adventure Time και πολλά άλλα ακόμα.

Με την κυκλοφορία του #BLUD, η Exit 73 Studios επιχειρεί να συνδυάσει την παραδοσιακή 2D animation συνταγή με σύγχρονα στοιχεία παιχνιδιού, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που είναι ταυτόχρονα νοσταλγικό και σχετικά πρωτοποριακό. Δεν υπάρχουν πολλά παιχνίδια που σε κάνουν να νιώθεις ότι συμμετέχεις σε ένα πρωινό Κυριακάτικο cartoon. Μπορεί να υπάρχουν παρόμοιας αισθητικής παιχνίδια (που θα συμμετέχει το Cartoon Network στην πλειοψηφία τους), αλλά προσωπικά δεν έχω παίξει κανένα που σου δίνει παρόμοια εμπειρία. Παρόλα αυτά το παιχνίδι έρχεται με τα θετικά, αλλά και με τα αρνητικά του, τα οποία θα τα δούμε όλα στην πορεία.

Η πλοκή του #BLUD ακολουθεί την Becky Brewster, μια νεαρή βρικόλακα, καθώς προσπαθεί να ξεσκεπάσει τα μυστήρια πίσω από μια σκοτεινή συνωμοσία που απειλεί την πόλη που μόλις μετακόμισε. Όλα αυτά ενώ προσπαθεί να βρει την ταυτότητα της και να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες και νέο σχολείο. Η ιστορία έχει αρκετές ανατροπές, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και μπόλικη δράση. Στο παιχνίδι πρωταγωνιστούν κυρίως οι διάλογοι και σε δεύτερο ρόλο οι μάχες, πράγμα που ειδικά στην αρχή το κάνει να φαίνεται κάπως αργό. Δεν είναι μεγάλο σε διάρκεια παιχνίδι και περνάς τις πρώτες ώρες του παιχνιδιού μιλώντας και γνωρίζοντας σχεδόν όλη την πόλη. Οι διάλογοι όμως έχουν το δικό τους ενδιαφέρον και κατά την προσωπική μου άποψη, που αρέσκομαι σε “goofy” χαρακτήρες και διαλόγους, τους βρήκα διασκεδαστικούς.

Σίγουρα θα ήθελα η ροή του είναι λίγο πιο γρήγορη σε σχέση με τη συνολική του διάρκεια, αλλά από την άλλη μεριά, καταφέρνει να σε κάνει να δένεσαι με αρκετούς από τους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Υπάρχει σαφώς μια κεντρική πρωταγωνίστρια στο πρόσωπο της Becky, αλλά η πόλη που λαμβάνει μέρος το παιχνίδι μοιάζει ζωντανή και κάθε σπίτι θα έχει μέσα έναν διαφορετικό χαρακτήρα με τη δική του μικρή ιστοριούλα. Επενδύει αρκετά στους χαρακτήρες που πλαισιώνουν την Becky και όλοι τους είναι διαφορετικοί με τον δικό τους τρόπο. Όπως σε κάθε σχολείο θα συναντήσουμε κάθε είδος παιδιού, έτσι κι εδώ μόνο λίγο πιο τραβηγμένο, στα πλαίσια ενός παλαβού cartoon.

Όσο αφορά το gameplay του, το παιχνίδι δηλώνει επίσημα action adventure που του ταιριάζει απόλυτα, αλλά θα ήθελα να προσθέσω ότι έχει και ελαφρώς μερικά RPG στοιχεία. Αυτό κυρίως γιατί ξεκλειδώνεις μερικές αναβαθμίσεις που γίνονται χρήσιμες στην πορεία, καθώς επίσης και διάφορα potion για ζωή για τις δύσκολες στιγμές. Μοναδικό όπλο της Becky είναι ένα μπαστούνι του χόκεϊ και λιγοστές κινήσεις που μαθαίνονται σχετικά εύκολα μέχρι να τις τελειοποιήσουμε. Για εχθρούς θα συναντάμε κυρίως ποντίκια, νυχτερίδες και διάφορα είδη από βρικόλακες, ο καθένας με τη δική του δυσκολία και μοτίβο. Ενώ είναι πέρα για πέρα ικανοποιητικό να δέρνεις κόσμο με ένα μπαστούνι του χόκεϊ τόσο ακουστικά όσο και στο χέρι, όσο η συνταγή δεν το εξελίσσει, το κάνει να μοιάζει σχετικά μονότονο μετά από ένα σημείο. Τα bossfights όμως είναι άκρως ικανοποιητικά και ευφάνταστα και στον τομέα του gameplay μακράν το highlight.

Το να ολοκληρώσετε μόνο τα main quests στο #BLUD είναι μεν ικανοποιητικό, αλλά αξίζει να εξερευνήσετε και άλλα μέρη του χάρτη του παιχνιδιού, ο οποίος είναι γεμάτος με collectables και προαιρετικές αποστολές. Δε θα προσποιηθώ ότι αυτές οι αποστολές είναι κάτι που δεν έχετε ξαναδεί σε άλλα παιχνίδια, αλλά η ολοκλήρωσή τους σας βοηθά να μάθετε περισσότερα για την πόλη και τους ανθρώπους που ζουν εκεί, κάτι που είναι και από τα δυνατά στοιχεία στον τίτλο.

Σε οπτικό επίπεδο και art style το παιχνίδι είναι άρτιο. Δε θα μπορούσε να κάνει τίποτα καλύτερα ώστε να αποδώσει καλύτερα την αισθητική που έχει ως στόχο. Όπως προανέφερα, το παιχνίδι σε κάνει να νιώθεις πως είσαι μέρος ενός κινούμενου σχεδίου του Cartoon Network, όσο παράλληλα το βλέπεις. Τα cutscene του είναι ακριβώς αυτό βασικά χωρίς να έχεις τον έλεγχο, ενώ και μέσα στο παιχνίδι το αίσθημα παραμένει το ίδιο, απλά δεν έχει την ίδια σκηνοθετικότητα και τις γωνίες λήψεις που έχουν τα cutscene. Ο κόσμος και οι χαρακτήρες του είναι πολύχρωμοι και αρκετά ζωντανοί. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εμφανής σε κάθε πτυχή του σχεδιασμού του #BLUD. Κάθε περιοχή του παιχνιδιού έχει το δικό της ιδιαίτερο στυλ και ατμόσφαιρα, κάτι που κρατά το ενδιαφέρον στον παίχτη και ενθαρρύνει την εξερεύνηση. Κάτι που ενισχύει επίσης τη συνολική εμπειρία και το ύφος που θέλει να περάσει το παιχνίδι, είναι το ότι παρουσιάζει κάθε αρχή ενός chapter σαν τα επεισόδια από αυτά τα κινούμενα σχέδια. Με μία σχετική φωτογραφία και τίτλο επεισοδίου. Το βρήκα επίσης πολύ χαριτωμένο και προσεγμένο. Πάντα μου αρέσει να βλέπω τους developers να προσθέτουν μικρά πράγματα στο παιχνίδι που μπορεί να μην κάνουν ουσιαστική διαφορά και να μην τα παρατηρούσαμε καν αν δεν υπήρχαν, αλλά δείχνει την αγάπη για αυτό που ασχολούνται και το μεράκι της ενασχόλησης και όχι της “αρπαχτής”.

Αφού είδαμε κυρίως αυτά που κάνει καλά το παιχνίδι, πάμε να αναφέρουμε και το μεγαλύτερο πρόβλημα μου στον τίτλο. Ο ακουστικός τομέας του δεν ήταν καθόλου ταιριαστός αλλά και ούτε το ίδιο προσεγμένος σε σχέση με το εικαστικό του. Αρχικά στο παιχνίδι απουσιάζει κάθε μορφής voice acting και αντί αυτού έχουμε ένα μονότονο μουρμουρητό των χαρακτήρων, το οποίο επειδή οι διάλογοι είναι πάρα πολλοί στο παιχνίδι, γίνεται αρκετά σύντομα απίστευτα εκνευριστικό να το ακούς. Καταλαβαίνω, indie παραγωγή, πολλοί διάλογοι για να τους καλύψεις, αλλά θα μπορούσε να επηρεαστεί από άλλες παραγωγές που διαλέγουν να καλύψουν αλλιώς την απουσία voice acting. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι, έχουμε δει αρκετά παιχνίδια που δεν έχουμε ασχοληθεί σε αυτόν τον τομέα ως πρόβλημα. Ένα ακόμα παράπονο που έχω στον ακουστικό του τομέα είναι και η μουσική του. Τα κομμάτια που διαλέγει δεν ταιριάζουν καθόλου στο ύφος του παιχνιδιού και σε κάθε περιοχή χρησιμοποιεί διαφορετικά soundtrack, που είναι αρκετά μικρά σε διάρκεια, κάτι που τα κάνει αρκετά επαναλαμβανόμενα και εν τέλη ενοχλητικά μετά από λίγο, χαλώντας έτσι το κλίμα που με έβαζε τόσο όμορφα. Παρόλα αυτά, τα sound effects του παιχνιδιού τα βρήκα ικανοποιητικά και μερικές φορές ακόμη και απολαυστικά.

Το #BLUD σε γενικές γραμμές τρέχει ομαλά και χωρίς προβλήματα, αν και στο Switch όπου και δοκιμάστηκε είχε μερικά κολληματάκια. Η Becky θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο άνετη στον χειρισμό και τα loading screens του παιχνιδιού δραματικά λιγότερα. Ενώ δεν ήταν μεγάλα σε διάρκεια, κάθε σπίτι κάθε πόρτα και κάθε δωμάτιο θα είχε ένα μικρό loading screen, το οποίο δεν ήταν προφανώς ευχάριστο. Αν είστε κάτοχοι της OLED έκδοσης του Switch, θα απολαύσετε την πανέμορφη παλέτα του #BLUD. Το να το παίζω όμως στην τηλεόραση μου έδωσε περισσότερο την αίσθηση νοσταλγίας και ότι παρακολουθώ ένα cartoon, όπως και θα το παρακολουθούσα κανονικά. Δε θα πω σε μικρότερη ηλικία γιατί ακόμα μου αρέσουν πολύ τα animation και ήταν και ο λόγος που ήθελα αρκετά να ασχοληθώ με το παιχνίδι.

Συνεχίζοντας κάτι που ακόμα δε βρήκα ευχάριστο στον χειρισμό ήταν ότι η Becky μετακινείται αρκετά αργά με όποιον τρόπο και να διαλέξεις να προχωράς στον χάρτη. Μπορείς να διαλέξεις τον τρόπο του barrel roll θεωρητικά, που κάνει τα πράγματα ελαφρώς πιο γρήγορα μα συνάμα και αρκετά πιο περίεργα, καθώς μετά νιώθεις ότι χειρίζεσαι έναν πολύ πιο αργό Sonic. Γενικά θεωρώ πως το παιχνίδι στερείται από quality of life μηχανισμούς και ιδέες, που θα το μετέτρεπαν διαφορετικά σε έναν ίσως must play τίτλο. Πόσο δύσκολο θα ήταν να προστεθεί ένας μηχανισμός κανονικού τρεξίματος για παράδειγμα. Η προσοχή του παιχνιδιού επικεντρώθηκε σε άλλα σημεία ή ίσως η τεχνογνωσία του studio δεν ήταν αρκετή για να καλύψει ολόκληρο το φάσμα του παιχνιδιού.

Δεν είναι μυστικό, ότι το #BLUD είναι ένα love letter στη συγκεκριμένη αισθητική animation. Ξεχωρίζει για το πανέμορφο εικαστικό του, αλλά απογοητεύει για το σύστημα μάχης του. Ωστόσο, αν δε σας πειράζει η λιγότερο συναρπαστική μάχη και θέλετε να απολαύσετε μια εκπληκτική εικόνα και έναν αστείο κόσμο, τότε αυτό το καρτουνίστικο παιχνίδι με βρικόλακες είναι σίγουρα μια πολύ καλή επιλογή. Αν ποτέ η Exit 73 Studios, το σκεφτόταν για κάποια μεταφορά του παιχνιδιού σε αυθεντική animated σειρά, σίγουρα θα ήμουν από τους πρώτους υποστηρικτές της.

 

Το Bossfight.gr ευχαριστεί θερμά την εκδότρια εταιρεία που μας παραχώρησε το παιχνίδι για τις ανάγκες του Review.

 


Περισσότερα σαν αυτό…

Adventure Time: Pirates of the Enchiridion

Dungeons of Hinterberg

Sly Cooper: Thieves in Time

A Hat in Time

Πληροφορίες

  • Είδος: RPG, Adventure
  • Developer: Exit 73 Studios
  • Publisher: Exit 73 Studios, Humble Games
  • Πλατφόρμες: PlayStation, Xbox, Switch, PC
  • Tested on: Switch OLED
  • Ημερομηνία κυκλοφορίας: 18 Ιουνίου
  • PEGI: 16 (Violence, Blood)
  • Players: Single Player
  • Προοπτική: Bird View/ Isometric
  • Τιμή Κυκλοφορίας: 24,99€
  • Links: Website, Twitter, PlayStation Store, Xbox Store, Nintendo eShop, Steam

#Blud

7

ΒΑΘΜΟΣ

7.0/10

ΘΕΤΙΚΑ

  • Άρτιο εικαστικό και animation
  • Kαλοσχεδιασμένα και ευφάνταστα bossfights
  • Aστείος κόσμος και καλογραμμένοι χαρακτήρες

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

  • Πολλά loading screen
  • Kακή ακουστική εμπειρία συνολικά
  • Mονότονο combat
+1
3
+1
0
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
Show More

Γιώργος Μανωλάκης

Μερικοί θρύλοι λένε πως γεννήθηκε με μία κονσόλα στα χέρια. Άλλοι πως είναι ο μεγαλύτερος εκπαιδευτής Pokemon που έχει υπάρξει ποτέ. Εκείνος σεμνός και συγκροτημένος, έτοιμος να αποδεχτεί κάθε πρόκληση που θα συναντήσει στο διάβα του. Πέρα για την αγάπη του στα Pokemon, περνάει αρκετές ώρες παίζοντας single player/story driven games.
Δείτε επίσης
Close
Back to top button