Η ομάδα ανάπτυξης της Acid Nerve επιστρέφει στο προσκήνιο έξι χρόνια μετά τη κυκλοφορία του πρώτου τους παιχνιδιού, Titan Souls, η ομάδα, η οποία εδρεύει στο Manchester και αποτελείται από μόλις δύο άτομα, κατάφερε να αποσπάσει πολύ καλές κριτικές για το παιχνίδι τους. Ο νέος τίτλος τους, Death’s Door βαδίζει στα ίδια μονοπάτια και κυκλοφορεί κάτω από τα φτερά της Devolver Digital το περασμένο Καλοκαίρι για Xbox και PC ενώ από τον Νοέμβριο το πόνημα τους κυκλοφορεί για το Nintendo Switch και το PlayStation.
Με μια γρήγορη ματιά, το Death’s Door ξεγελάει πως πρόκειται για ακόμη ένα roguelike παιχνίδι όμως δεν είναι. Δανείζεται μερικές ιδέες από άλλα παιχνίδια του είδους που το κάνουν να μοιάζει οικείο αλλά στο τέλος το Death’s Door έχει τη δική του μοναδική προσωπικότητα.
Πρωταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ένα κοράκι το οποίο είναι γνωστό ως ένας από τους Reapers, το οποίο αντιπροσωπεύει το θάνατο και όπως ο χάρος, έτσι και ο πρωταγωνιστής μας καλείται να συλλέξει ψυχές. Η νέα αποστολή του Reaper για να συλλέξει μία ισχυρή ψυχή στραβώνει και έτσι καλείται να την αναζητήσει από την αρχή. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του ανταμώνει με μερικούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες και έρχεται αντιμέτωπος με ευτράπελες καταστάσεις. Το σενάριο του Death’s Door είναι απλό, ευθύ και χωρίς φαμφάρες, είναι καλογραμμένο και πρωτότυπο ενώ οι χαρακτήρες που συναντά ο ήρωας μας είναι αυτοί που δίνουν ψυχή στο σενάριο και το αναδεικνύουν.
To gameplay του Death’s Door είναι λίγο πολύ γνώριμο, με oldschool πινελιές εδώ και εκεί που το κάνουν να θυμίζει παιχνίδια μίας διαφορετικής δεκαετίας. Oldschool είναι επίσης και ο βαθμός δυσκολίας, το παιχνίδι είναι αρκετά απαιτητικό αλλά συνάμα κρατάει τον παίκτη του με τους γρίφους και τα μυστικά του που είναι το κερασάκι στη τούρτα. Η ροή του gameplay και οι εναλλαγές στον ρυθμό του όταν ο ήρωας πλησιάζει σε κάποιο bossfight το κάνουν εθιστικό. Ο χειρισμός σε γενικές γραμμές είναι απλός όμως χρειάζεται κάποιος χρόνος για να εξοικειωθεί ο παίκτης και δυστυχώς δεν είναι παραμετροποιήσιμος, κάτι που ίσως μία μερίδα παικτών να βρει ατυχές. Για παράδειγμα το παιχνίδι δε χρησιμοποιεί όλα τα πλήκτρα και για την εξαπόλυση μιας επίθεσης μαγείας χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό από κουμπιά. Αξίζει να αναφερθεί πως δε συνάντησα χρήση των χαρακτηριστικών του DualSense στo PlayStation 5 πέρα από το haptic feedback.
Το παιχνίδι πριν από κάθε πίστα μας δίνει μία νέα δύναμη για να δαμάσει το κοράκι μας συστήνοντας έτσι νέους μηχανισμούς και εχθρούς στο διάβα μας κρατώντας τις ισορροπίες κάτι που δε θα βλέπαμε σε κάποιο roguelike παιχνίδι. Όλοι οι εχθροί κινούνται με κάποιο pattern και έχουν αδυναμίες και εδώ είναι που το παιχνίδι κρατάει πραγματικά τους παίκτες, με τους έξυπνους σχηματισμούς και τα συναρπαστικά bossfights. Το Death’s Door μας δίνει επίσης τη δυνατότητα να βελτιώσουμε τον ήρωα μας με upgrades τα οποία αγοράζουμε με ψυχές που δουλεύουν ως συνάλλαγμα ή να αναβαθμίσουμε τις μαγικές μας ικανότητες μέσα από άθλους οι οποίοι έρχονται υπό τη μορφή ορδών. Το μόνο αρνητικό που μπορεί κάποιος να προσάψει για το Death’s Door είναι η έλλειψη κάποιου χάρτη αλλά και η καθοδήγηση στα objectives. Έτσι ο Reaper, καταλήγει να κάνει κύκλους αφού βαδίζει στα τυφλά.
Τέλος το Death’s Door κρύβει πάρα πολλά μυστικά για να ανακαλύψετε όπως κρυμμένα σοκάκια, μονοπάτια τα οποία είναι διαθέσιμα μετά από την απόκτηση συγκεκριμένων ικανοτήτων αλλά φυσικά κρύβει στους λαβυρίνθους και τα μπουντρούμια του μία συλλογή από collectibles και όπλα. Ο χρόνος για να ολοκληρωθεί το main story του παιχνιδιού είναι περίπου οι 10 ώρες ενώ για τη πλήρη ολοκλήρωση μαζί με όλα τα μυστικά και συλλεκτικά αντικείμενα κοντά στις 15 ώρες, χρόνος αρκετά ικανοποιητικός.
Το Death’s Door υιοθετεί ένα πανέμορφο art style το οποίο θυμίζει ένα πάντρεμα από καρτούν και claymation με το παιχνίδι να παίζει σε μία 2.5 προοπτική. Το παιχνίδι ποικίλει σε χρωματικές παλέτες και περιβάλλοντα τα οποία καταφέρνουν και μεταφέρουν στον παίκτη τα γλυκόπικρα συναισθήματα που παρουσιάζει και σε συνδυασμό με τη μεθυστική του μουσική υπόκρουση, το καταφέρνουν με μεγάλη ευκολία.
Το Death’s Door έχει ψυχή, αυθάδη μα και ήρεμο χαρακτήρα, κάτι που γίνεται αντιληπτό από τη πρώτη κιόλας επαφή. Οι χαρακτήρες και ο κόσμος του είναι σίγουρο πως θα σας μαγέψουν. Το νέο παιχνίδι της Acid Nerve δίνει την εντύπωση πως είναι ένας roguelike τίτλος, αλλά δεν είναι. Πρόκειται όμως για μία εξαιρετική ευκαιρία για κάποιον που θέλει να δοκιμάσει παιχνίδια του είδους χωρίς ωστόσο να πρέπει να ξεκινήσει πάλι από την αρχή. Πρέπει να παίξετε το Death’s Door για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, τον πανέμορφο οπτικό τομέα, την υπέροχη μουσική υπόκρουση και τη καλογραμμένη ιστορία που το πλαισιώνει.
Η Acid Nerve καταφέρνει να ξεπεράσει τον εαυτό της αφού το Death’s Door είναι μία σύνθεση κραμάτων από γνώριμα gameplay στοιχεία και μηχανισμούς και μίας ευθείας και καλογραμμένης ιστορίας με πολύχρωμους χαρακτήρες. Όλα τα παραπάνω δένουν με το γλυκόπικρο συναίσθημα που βγάζει η μουσική υπόκρουση του. Το Death’s Door, είναι από τα καλύτερα indie παιχνίδια που παίξαμε για το 2021.
Τι μου άρεσε: Το επικό gameplay
Τι δε μου άρεσε: Οι κύκλοι που έκανα για να βρω το objective αφού δεν υπάρχει χάρτης.
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του Review.
Είδος: Action-Adventure Developer: Acid Nerve Publisher: Devolver Digital Πλατφόρμες: PS5, PS4 Xbox Series, Xbox One, Nintendo Switch, PC Tested on: PlayStation 5 Ημερομηνία κυκλοφορίας: 23 Νοεμβρίου 2021 (PlayStation/Switch Version)
Death's Door
ΘΕΤΙΚΑ
- Πανέμορφο artstyle και αισθητική
- Soundtrack που σε ταξιδεύει
- Εθιστικό και πλούσιο gameplay
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
- Έλλειψη χάρτη
